Appið -Útilistaverk í Reykjavík

Erró

Kjarval

Ásmundur

Uppruna forystufjár má rekja til þingeysks hulduhrúts sem blandaðist venjulegu sauðfé í öndverðu. Féð býr yfir eiginleikum og gáfum sem eru óþekktar í nokkru öðru sauðfjárkyni í víðri veröld. Eðli forystufjár er að leiða fjárhópinn, eins og nafnið bendir til. Það sér fyrir veður og ratvísi þess er óbrigðul, eiginleikar sem voru ómetanlegir við vetrarbeit á árum áður.Geta forystufjár til að leiða hjörð sína í gegnum hríðarstorm og myrkur í öruggt skjól bjargaði lífum manna og dýra. Nú er forystufjárstofninn um 1400 dýr.

Myndbandið sýnir konur sem er stillt upp í svörtu rými þar sem þær ýmist sitja eða liggja og mynda uppstillingu ólíkra naktra líkama. Í skauti sér hafa þær varir sem syngja þrjú karlakórslög sungin af kvennakór. 

Teikningar Margrétar eru fínlega unnar, meðal annars með ólífuolíu og litadufti. Stundum er hægt að greina hvað er á teikningunni og stundum ekki. Margrét vinnur yfirleitt út frá einhverju kunnuglegu í byrjun en í ferlinu leysist það upp og verður sjálfstætt. Verkin segja okkur ekki síður ýmislegt í gegnum ferli, efnisval, lit og form heldur en af hverju myndin er.

Benedikt fæddist á Suðureyri við Súgandafjörð 1929. Hann stundaði nám við Myndlista- og handíðaskólann og fór svo í frekara nám í Kaupmannahöfn. Hann tók virkan þátt í þeirri formbyltingarstefnu í myndlist sem ríkjandi var hér á landi og víða um heim á árunum 1950 – 1965, þ.e. geometrískri abstraktion, og var einn af brautryðjendum abstraktlistar á Íslandi. 

Þau verk sem Kjarval málaði í hraununum umhverfis Reykjavík voru annars eðlis en Þingvallamyndir hans. Í mörgum þessara verka fær forgrunnurinn sífellt meira vægi á kostnað fjallsins, og að lokum skilur hraunið sig frá fjallinu og verður sjálfstætt myndefni. 

Hljóðnæmum lyklakippum er dreift tilviljanakennt um veggi sýningarrýmis. Sérsmíðaður stöpull með skjá sýnir myndband þar sem myndlistarmaðurinn gengur inn í ramma og byrjar að flauta. Lyklakippurnar virkjast við hljóðið frá flautinu og gefa frá sérviðvörunarhljóð. Hljóðið fer tilviljanakennt í og úr fasa og blikkandi ljós skapa um leið teikningar á veggi rýmisins. Listamaðurinn hættir að flauta og gengur út úr ramma, lyklakippurnar þagna.

Safneign