Áttu ekki örugglega árskort?

Erró

Kjarval

Ásmundur Sveinsson

Sem hluta af náminu í listskreytingardeildinni við Konunglegu listaakademíuna í Stokkhólmi fengu nemendur það verkefni að gera tillögur að veggskreytingum í nýtt tónlistarhús sem verið var að reisa í borginni. Ásmundur gerði nokkrar tillögur og meðal þeirra voru Ímynd tónlistarinnar og Ímynd dansins. Fyrir kom að tillögur nemenda væru valdar til útfærslu í svona verkefnum en það varð ekki að þessu sinni. Ásmundi var þó boðið starf við uppsetningu á gifsskreytingum sem valdar voru til að prýða sali tónlistarhússins en hann hafði við gerð tillagnanna sýnt hversu góður handverksmaður hann var og því boðið þetta starf. Hann sinnti verkefninu veturinn 1925-26 og Konserthuset var svo vígt árið 1926.

Í verkinu sést hin grískrómverska gyðja ástar sitja teinrétt á baki höfrungi.

Óskar Halldórsson (1894-1953) útgerðarmaður og einn mesti síldarsaltari landsins í áratugi en hann hóf  starfsemi sína á Siglufirði árið 1917 til ársins 1950. Tæpum tveimur áratugum síðar kom út bókin Guðsgjafarþula eftir Halldór Laxness. Nóbelsskáldið sagðist aldrei hafa farið í launkofa með það að hann hafði Óskar „til fyrirmyndar“ þegar hann sauð samanaðalpersónuna, Íslandsbersa.

Verkið er staðsett við Seljakirkju í Breiðholti.Fýkur yfir hæðir er dæmigert fyrir þá einföldun í formi sem Ásmundur leitaði eftir á fjórða áratugnum. Smáatriðum er smám saman eytt út úr myndinni þar til eftir stendur það eitt sem nægir til að koma inntaki verksins til skila. Heildarsvipurinn er einfaldaður niður í einn samfelldan formmassa sem sýnir hvernig móðirin beygir sig yfir barnið og skýlir því fyrir vindinum. Með einföldun er ekki átt við að verk Ásmundar hafi verið að þróast í átt að óhlutbundinni list sem kom síðar á ferli hans, heldur var þetta tilraun til að leita að beinskeyttu og skýru myndmáli sem væri þó ekki raunsæislegt eins og klassískar höggmyndir.

Safneign