Áttu ekki örugglega árskort?

Erró

Kjarval

Ásmundur Sveinsson

Eggert Magnússon (1915-2010) var sjálfmenntaður listamaður og einn af þekktustu naívistum þjóðarinnar. Hann hóf að mála myndir upp úr 1960 samhliða sjómennsku en hann stundaði bæði veiðar við Græn­land og strend­ur Gamb­íu í Afr­íku. Mynd­efni sín sótti Eggert gjarn­an til þeirra fram­andi slóða sem hann hafði heim­sótt, minningarbrot eða fréttnæma viðburði.

Erla Þórarinsdóttir fæddist í Reykjavík árið 1955. Hún ólst upp í Svíþjóð og lærði í Konstfack íStokkhólmi og Rietveld Akademie í Amsterdam árin 1976-81. Um miðjan níunda áratuginn bjó hún í New York borg í Bandaríkjunum áður en hún sneri að lokum aftur heim til Íslands þar sem hún settist að. Erla vinnur með rými, tíma og efnisferla í verkum sínum þar sem minni, mannlegt samhengi og mælikvarðar renna saman. Í sumum málverkum sínum hefur hún notað blaðsilfur og ljósnæm efni sem breytast er þau komast í snertingu við ljós eða súrefni. Þar með endurspegla verkin það umhverfi sem þau hanga í. Erla hefur haldið fjölda einkasýninga og tekið þátt í samsýningum á Íslandi, í Skandinavíu, Evrópu, Bandaríkjunum, Indlandi og Kína.

Bragi Ásgeirsson var fjölhæfur myndlistarmaður sem afkastaði miklu á ferli sínum. Hann aflaði sér yfirgripsmikillar menntunar í myndlistinni og nam í mörgum löndum. Myndlist hans er víðfeðm en þar má nefna teikningar, fígúratíf grafík, upphleypt popplistaverk og abstrakt málverk. Enginn einn listamaður fremur en annar hafði afgerandi áhrif á myndlist Braga en þó eru ákveðnir málarar sem Bragi hafði meiri mætur á en öðrum. Þar má nefna listamenn eins og Picasso, Munch, Jón Stefánsson, Modigliani, Matisse og Hammershøi.

Einar Þorláksson varð kornungur áhugasamur um súrrealisma og teiknaði myndir í þeim dúr. Á öndverðum sjötta áratugnum hélt hann til náms í Hollandi, fyrstur íslenskra myndlistarmanna, og komst þar bæði í kynni við súrrealíska list og list COBRA-hópsins. Frá upphafi voru myndir Einars í sterkum og oft stríðum litum, málaðar án undirbúnings í anda sjálfsprottinnar málaralistar. Myndmál hans virtist mitt á milli hins huglæga og hlutlæga, oft með frásagnarlegu, jafnvel skoplegu/írónísku ívafi. Hugmyndir að verkunum komu víða að, ekki síst úr hugskoti listamannsins, annarri myndlist eða skáldskap.

Verk Brynhildar virðast eins og hluti af náttúrunni og náttúran hluti af þeim. Hún færir ýmis náttúrufyrirbrigði í form sem ber sterk höfundareinkenni hennar. Hið fíngerða, mjúka og smáa nýtur sín til jafns við það sem er efnismikið, gróft og þungt.

Safneign