Uppfærsla á vefum borgarinnar í dag milli 17.00–18.00. Búast má við truflunum.

Afsakið óþægindin

Erró

Kjarval

Ásmundur

Skúlptúrar Rögnu frá níunda áratugnum byggjast á ýmsum tilsniðnum náttúruefnum sem hún raðar upp í sýningarsölum. Þar má nefna hraungrýti, torf og hör. Verkin endurspegla mörk hins náttúrulega og manngerða og skírskota gjarnan til sögu húsagerðar eða arkítektúrs.Síðustu áratugi hefur Ragna einkum fengist við innsetningar þar sem hún vinnur beint á veggi sýningarsala. Sem fyrr notast hún við náttúruleg hráefni, svo sem hraun, vikur, sand, leir, salt og skeljasand. Verk hennar verða til í samspili ófyrirséðra ferla eða hendinga innan afmarkaðra ramma sem hún ákvarðar í takt við umhverfið. 

Louisa var ein af leiðandi listamönnum íslensku framúrstefnunnar og túlkaði viðfangsefni sín oft með breiðum litaflötum og áherslu á rúmfræðileg form. Í þessu tilfelli er um að ræða kyrralífsmynd með áræðinni notkun forma og skýrri birtu. 

Í málverkinu mætast tveir litir frá sitt hvorri hlið og blandast fyrir miðju. Heiti þess upplýsir hvaða efnum er verið að líkja eftir, hunangi og sýrópi. Ekki er gerð tilraun til að lýsa áferð heldur einungis lit sem mætist í jöfnu litaflæði. 

Einar lærði myndlist í Myndlista- og handíðaskóla Íslands á árunum 1942-1945 og í Kunstakademiet í Kaupmannahöfn 1946-1950. Hann starfaði sem listmálari í Reykjavík og kenndi einnig teikningu í skólum. Einar fór í námsferðir til Frakklands, Ítalíu, Hollands, Belgíu, Noregs, Grikklands og Svíþjóðar. Hann hélt fjölda málverkasýninga og tók einnig þátt í samsýningum Félags íslenskra myndlistarmanna. Hann hélt sína fyrstu einkasýningu í Bogasal Þjóðminjasafnsins árið 1958. Einar hlaut starfslaun listamanna árið 1983.

Safneign