Uppfærsla á vefum borgarinnar í dag milli 17.00–18.00. Búast má við truflunum.

Afsakið óþægindin

Erró

Kjarval

Ásmundur

Áður fyrr var talið að lífverur gætu kviknað af lífvana efnum. Á 19. öld þótti það afsannað, meðal annars með tilraunum hins franska efnafræðings, Louis Pasteur. Í þessu verki er endurgerð afsönnun hans á sjálfskviknun lífs. Í báðum flöskum er næringarríkur vökvi en örverur berast ekki þangað alla leið inn um langa stútana. Annarri flöskunni var hallað svo vökvinn komst í mengaðan stútinn. Þar leynir sér ekki að líf hefur þrifist, hin stendur jafntær og líflaus og fyrr. 

Karl og kona (leikin af Jacques Higelin og Dominique Grange) standa andspænis vélrænum heimi sem þau reyna án árangurs að flýja. Myndin er óháð og táknræn útskýring á því sem kalla mætti firring mannsins frá sinni eigin sköpun – vélinni. Erró, sem var listrænn stjórnandi myndarinnar, bjó ekki einungis til alla „mecha“ leikmynd og búninga myndarinnar, hann lék líka í einu atriði nokkurs konar vélmenni í sérhönnuðum búningi sem hélt ræðu yfir hópi vél-mannblendinga. Erró fann allt efni sem notað var í myndinni á flóamörkuðum í París og á nálægum ruslahaugum. Skúlptúristarnir Philippe Hiquily og  Jean Tinguely veittu honum tækniráðgjöf um hvernig ætti að vinna með málm.

Safneign