Uppfærsla á vefum borgarinnar í dag milli 17.00–18.00. Búast má við truflunum.

Afsakið óþægindin

Appið -Útilistaverk í Reykjavík

Erró

Kjarval

Ásmundur

Í þessu verki eru tungumál, tengingar og lýsingar leið til að tjá persónulega upplifun. Hópur af íslenskum karlmönnum, sem allir þjást af ástarsorg, fá í hendur litla teikningu af konu og leiðbeiningar í undirstöðuatriðum myndlíkingar. Þeir spreyta sig af einlægni á því að nota myndlíkingu til þess að tjá hugmyndir sínar um hinn fullkomna kvenlíkama. Listamaðurinn túlkar orð þeirra og myndmál í verki sem felur bæði í sér teikningu og texta. Reynsla mannanna lýsir í gegnum frásögnina sem dregur upp sannfærandi mynd af stað og stund.

Verkið er staðsett við Sæbraut.Verkið Fjöruverk eftir Sigurð Guðmundsson samanstendur af allmörgum pússuðum granítsteinum, líkum þeim grjóthnullungum sem fyrir eru í fjörugarðinum meðfram Sæbrautinni. Steinarnir koma frá námum í Svíþjóð og hafa á leiðinni komið við á vinnustofu listamannsins í Kína þar sem þeir voru handslípaðir. Þaðan lá leiðin til Íslands og þeim var komið endanlega fyrir í haganlegri hleðslu í brimgarðinum við norðurströnd Reykjavíkur í svonefndri Rauðarárvík. Verkið lætur lítið yfir sér í fyrstu og vegfarendur sem eiga leið hjá þurfa að gefa því gaum. Fjöruverk var hlutskarpast af 147 tillögum í opinni hugmyndasamkeppni um útilistaverk í Reykjavík sem menningarmálanefnd Reykjavíkurborgar efndi til árið 2002. Dómnefndin taldi verkið mjög sérstætt, lifandi og frumlegt og falla vel að uppbyggingu strandlengjunnar sem er hin nýja ásýnd Reykjavíkur. Listamaðurinn hefur látið þau orð falla um keimlíkt verk sem sett var upp í Svíþjóð að ætlun hans sé að draga athygli að því hvað allir og allt sé í raun einstakt ef við bara gefum okkur tíma til að taka eftir því.

Verkið er staðsett á mótum Vesturgötu og Aðalstrætis.Verk Kristins í borgarlandslaginu fá mann til að staldra við og hugleiða stað og stund. Verki þessu var komið fyrir í gangstétt á fjölförnu horni Aðalstrætis og Vesturgötu. Kannski gefa vegfarendur sér tíma til að hugsa hvaðan þeir komi, hvar þeir séu og hvert þeir séu að fara? Verkið er í anda listsköpunar Kristins sem byggist á hugmyndum um skúlptúr sem skilgreinir stað bæði út frá efnivið og tungumáli. Í þessu verki birtist ljóðræn og heimspekileg afstaða Kristins sem er að finna í mörgum verka hans. 

Verkið er staðsett í höggmyndagarði við Ásmundarsafn.Þessa mynd gerði Ásmundur í gifs þegar hann var búsettur í París og hafði vinnustofu í Constansgötu 11 í Montmartre-hverfi. Myndin var steypt í brons árið 1955 og sett upp við Reykjalund.Þetta er einföld og ljóðræn mynd og vitnar um þekkingu listamannsins á anatómíu og hefðbundnum hlutföllum sem þó eru rofin milli konunnar og barnsins. Barnið virkar of lítið í höndum hennar og gefur verkinu þannig yfirnáttúrlegt inntak. Þó að líkami konunnar sé þykkur og massífur, þá er hann einnig gæddur mjúkri hreyfingu, eins konar hornalínu sem gengur frá hægri fæti upp í gegnum líkamann allan og beinir athygli áhorfandans að barninu í höndum konunnar. Í myndinni má sjá að hár konunnar er stílfært á eindreginn hátt og gefur það verkinu forn-klassískt yfirbragð. Enda ekki að undra því eins og nafnið bendir til er hér um að ræða vísun í gríska goðafræði. Amor, með boga sinn og örvar, er rómversk samsvörun ástarguðsins Erosar sem sagður var sonur Afródítu og Aresar. Goðafræði Forn-Grikkja segir okkur að Eros skjóti mannfólkið með örvum sínum og tendri ástina. Í þessu verki eru tengslin á milli konunnar og barnsins nokkuð tvíræð. Viðmót þeirra minnir fremur en annað á samband barns og móður. Hér höfum við því að öllum líkindum Afródítu og Eros.

Benedikt Gröndal (1826-1907) var íslenskur náttúrufræðingur, skáld og rithöfundur.

Verkið er staðsett við Háskóla Íslands.Minnisvarðinn um Björgu C. Þorláksson (1887-1934) er tilkominn að frumkvæði Félags íslenskra háskólakvenna sem vildu halda í heiðri minningu hennar. Safnað var fyrir málmafsteypu af gifsbrjóstmynd af Björgu eftir Ásmund Sveinsson. Var hún steypt í brons árið 2001 og reist ári síðar á stöpli við Odda, byggingu félagsvísinda við Háskóla Íslands. Björg var hámenntuð, nam við Sorbonne-háskóla í París og var fyrst íslenskra kvenna til að ljúka doktorsprófi. Ritgerð hennar við doktorsvörnina 17. júní 1926 var á sviði heimspeki. Hún fjallar um lífeðlisfræðilegan grundvöll þriggja hvata og markmið hennar er að gera grein fyrir samþróun líkama og sálar. Björg var þeirrar skoðunar að til að skilja þróun mannsandans væri nauðsynlegt að skilja þróun hins lifandi efnis sem byggir mannslíkamann. Viðfangsefni hennar er hið flókna samspil hugsunar, sálarlífs og líkama sem enn er ekki kannað til fullnustu. Þótt ritgerðin sé skilgreind sem doktorsritgerð í heimspeki er hún fjölfræðileg þar sem auk heimspeki koma við sögu sálarfræði, lífeðlisfræði og næringarfræði. Á stöplinum stendur nafn Bjargar og doktorsgráðan við Sorbonne ásamt setningunni: „Maður, lærðu að skapa sjálfan þig.“

Vængjaður hestur eða skáldafákurinn Pegasus er eitt þeirra minna sem endurtekið koma fyrir í verkum Kjarvals sem hluti myndar eða meginefni, eins og sjá má í verkinu Pegasus og stúlkan frá árinu 1953. Áhugi Kjarvals á þessari táknmynd skáldlegs hugarflugs er í takt við áhuga hans á bókmenntum og skáldskap. Veran sem stendur við hlið vængjaða hestsins er gott dæmi um langar, grannar og þokkafullar verur sem oft koma fyrir í verkum hans frá þessu tímaskeiði. Verkið telst til fantasíumynda Kjarvals, en sagan á bak við þessi verk hefur í fáum tilvikum varðveist, fæstar þeirra eru ársettar og margar voru aldrei sýndar opinberlega. Flestar verurnar sem þar koma fyrir spretta beint úr hugarfylgsnum hans, en það er þó ekki algilt frekar en margt annað í list hans. Í þessum verkum fær sagnaskáldið Kjarval ekki hamið hugmyndaflug sitt og skapar ljóðræn ævintýri sem ólga af lífi og leik

Safneign