Uppfærsla á vefum borgarinnar í dag milli 17.00–18.00. Búast má við truflunum.

Afsakið óþægindin

Erró

Kjarval

Ásmundur

Verkið er staðsett á horni Ármúla og Síðumúla.Verkið var fyrst hluti af sýningunni List í orkustöðvum við Ljósafossvirkjun sumarið 2000. Það nefndist þá Vatnaflautan og sýnir frístandandi stálplötu sem hverfist um sjálfa sig að ofanverðu. Á 20 ára afmæli Fjölbrautaskólans við Ármúla árið 2001 var verkið afhjúpað við skólann og nafninu breytt í Hljóðbylgja.

Verkið er staðsett við Bústaðaveg.Spenna, útilistaverk Hafsteins Austmanns, stendur við stjórnstöð Landsvirkjunar á Bústaðavegi. Verkið bar sigur úr býtum í samkeppni sem Landsvirkjun efndi til árið 1989 og var sett upp árið eftir.Þetta er einfalt form úr Corten stáli sem veðrast vel með ryðguðu yfirborði. Það lítur út eins og risastórt þrívítt tilbrigði um stoðkerfið sem einkennir olíumálverk Hafsteins á níunda áratugnum. Að inntaki er verkið hins vegar eins konar hylling þeirrar orku sem gefur okkur stálið.

Hafsteinn Austmann er einn merkasti núlifandi fulltrúi abstraktmyndlistar á Íslandi. Rætur hennar má rekja til abstraktmyndlistar í Frakklandi á árunum 1950–60, en þar var Hafsteinn við nám um miðjan áratuginn. Sérstakt einkenni á málaralist Hafsteins var mýkt bæði litaáferðar og myndbyggingar og gagnsæi sjálfra litanna, en hvorttveggja tengist óefað viðvarandi áhuga listamannsins á vatnslitatækni.Framan af árum stóð hugur Hafsteins til fíngerðra, ljóðrænna abstraktmynda í „frönskum“ stíl, en þegar kom fram á áttunda áratuginn hóf listamaðurinn í auknum mæli að líta til átaka- og áferðarmeiri myndlistar, franskrar jafnt sem bandarískrar. Þar kom einnig til náið samneyti við Þorvald Skúlason sem nokkrum árum áður hafði tekið málaralist sína til endurskoðunar. Í bók um myndlist Hafsteins Austmanns segir Aðalsteinn Ingólfsson: „Það var... í „hreyfimyndum“ Þorvalds af Ölfusánni sem Hafsteinn fann sér formskipan sem gerði hvorttveggja í senn að styðja við það sem gerist í litrófi myndanna og mynda sjálfstætt og síkvikt net af línum ofan á þessu litrófi. … Þrátt fyrir það birtast okkur mjög ólíkir listamenn, Þorvaldur yfirvegaður, dálítið kaldhamraður upp á franskan máta í formskipan sinni, lítið fyrir að láta skeika að sköpuðu, en Hafsteinn hvatvís, rómantískur í litavali og laginn við úrvinnslu á skyndilegum hugdettum“ (Aðalsteinn Ingólfsson: xxxxxxxxxxxxxx, bls. xx).Málverkið sem hér um ræðir einkennist bæði af mikilli hreyfingu forma og línuverks, og mjög nákvæmri útlistun formanna. Innbyggt ójafnvægi myndskipaninnar, þar sem megináherslur liggja vinstra megin á fletinum, er fremur óvenjulegt þegar Hafsteinn á í hlut. Verk Þorvalds leiða hugann að umbreytingum í náttúrunni, en það er aftur á móti eins og Hafsteinn hafi til hliðsjónar óravíddir himingeimsins, þar sem gervitungl og himintungl svífa um á sporbaugum sínum, umvafin ójarðneskri birtu.

Safneign

Verk