Allt sem sýnist – Raunveruleiki á striga 1970-2020

Fjölmargir listamenn sækjast eftir því að ná fram ímynd raunsæis í verkum sínum. Til að ná árangri tileinka þeir sér handbragð sem krefst bæði þjálfunar og tækni auk þess sem þeir gefa ýmsum smáatriðum gaum. Þegar vel tekst til vekja verk þeirra undrun og ánægju áhorfenda sem trúa vart sínum eigin augum. En er allt sem sýnist í málverkum og öðrum verkum sem unnin eru í raunsæislegum anda?

Þegar horft er yfir hálfrar aldar sögu íslenskra raunsæismálverka kemur í ljós að listamenn færa sér þessi stílbrigði í nyt á afar ólíkum forsendum. Allt frá því að popplistin kom fram á sjónarsviðið á sjöunda áratugnum til hinnar stafrænu byltingar samtímans má rekja ótal þræði með viðkomu í natúralisma, ljósmyndaraunsæi, ofurraunsæi, töfraraunsæi og víðar. Viðfangsefnin eru af ýmsum toga; náttúran, manneskjan og nærumhverfi hennar, kyrralíf og frásagnir, miðlun myndmáls og eðli sjónsviðsins. Þar skarast gamalkunn mörk há- og lágmenningar, handverks og inntaks, listar og listlíkis. Raunveruleikinn tekur á sig ýmsar myndir þegar hann er dreginn upp á striga.