Órar um ást, kvöl og smásmugu­legar einka­lífs­rann­sóknir.

Til að skilja sjálfan sig þarf maður að horfa á aðra. Þær vita hins vegar að ætli maður að skilja aðra verður maður að líta í eigin barm og þess vegna eru þær gersamlega uppteknar af sjálfum sér.

Með því að hefja upp hið venjulega og belgja út hið smáa reyna þær að meta hlutina að verðleikum og jafnframt auka eigið gildi. Hnýsni þeirra eru engin takmörk sett, og þegar þær virðast gefa af sér eru þær í raun að safna efni fyrir listsköpun sína. Þær eru uppteknar af miklum tilfinningum og óræðum kenndum. Þær eru nærgöngular í rannsóknum sínum og leita vegsummerkja í ruslaskúffum jafnt sem í ævintýrasögum.

Þær skynja hið dulda í ásýnd hlutanna, en ekki síður hið yfirborðslega í dýpt þeirra og kvölina í ástinni.

Þær eru haldnar órum um ást og þrá sem þær fá útrás fyrir í verkum sínum. Það sem hins vegar raunverulega vakir fyrir þeim með list sinni er að leggja sitt af mörkum til að bjarga heiminum..