Helgi Gísla­son: Þar sem mörkin liggja

Helgi hefur á löngum ferli unnið verk sín í margskonar efni, dregið fram eiginleika hvers um sig og fengið til að lúta vilja sínum. Málmur, tré, gler, gifs og textíll leika í höndum hans. Verkin eru formföst en túlkun þeirra fljótandi, lifandi og opin. Þar er tíminn meitill sem breytir túlkun verkanna og hver kynslóð gengur að þeim sem óskrifuðu blaði. 

Helgi fæst í verkum sínum við manneskjuna og tilvist hennar. Efnisval og formgerð leggja grunn að hughrifum og túlkun sem endurspeglar tilfinningaskalann.

Opinber verk Helga skiptast annars vegar í pöntuð verk og minnisvarða og hins vegar þau sem spretta að öllu leyti upp úr hans hugarheimi. Útilistaverkin og önnur listsköpun hans eru nátengd, allt er á einhvern hátt afleiðing þess sem á undan hefur komið og vex úr þeim hugmyndaheimi sem Helgi vinnur í hverju sinni. Í listinni leitar hann að því hvar mörkin liggja. Bæði mörk hans sem listamanns en einnig verkanna.

Helgi Gíslason er fæddur í Reykjavík árið 1947. Hann stundaði nám við Myndlista- og handíðaskóla Íslands 1965-69, var í frjálsri myndlistardeild við sama skóla 1970-71 og Valand listaháskóla Gautaborgar 1971-76. Útilistaverk eftir hann er m.a. að finna á eftirfarandi stöðum: Minnisvarði um sjómenn og sjósókn Hornfirðinga og Austfirðinga, 1988, Höfn; Scienta sol mentis, 2005, við Fjölbrautaskólann í Breiðholti; Minnisvarði um hjónin Thor Jensen og Margréti Þorbjörgu Kristjánsdóttur, 1988, við Fríkirkjuveg 11; Minnisvarði um Albert Guðmundsson, 2009, við Laugardalsvöll; Við sjónarrönd, 2001, Þorlákshöfn; Fljúgandi hugur, 2005, Selfossi; Hurð Seðlabanka Íslands, 1986; Án titils, 1982, Grasgarðinum í Laugardal; og Minnismerki Kaldalóns, 1978, Grjótaþorpi í Reykjavík. 

Árið 2019 er ár listar í almannarými hjá Listasafni Reykjavíkur og er sýningin liður í því markmiði safnsins að beina sjónum manna að þeim listaverkum sem við njótum sem hluta af daglegu lífi. Að lokinni sýningu Helga verður sett upp sýning á verkum Ólafar Nordal..