Uppfærsla á vefum borgarinnar í dag milli 17.00–18.00. Búast má við truflunum.

Afsakið óþægindin

Erró

Kjarval

Ásmundur

Upp úr 1960 sagði Svavar Guðnason skilið við „flatarmálsfræðina“, þ.e. geómetríska myndlist sjötta áratugarins, og hóf aftur að leita á vit náttúrunnar. Júlíana Gottskálksdóttir segir um þessi umskipti í sýningarskrá árið 1990: „Samt urðu verk hans engin endurtekning á því sem hann hafði gert áður heldur var sem hann leitaðist við að leysa upp alla formgerð og láta litastrokurnar leika frjálst á myndfletinum. Hughrifin frá náttúrunni voru augljós og tjáningin ljóðræn, stundum allt að því impressjónísk eins og í verkunum Leysing, Ljósflökt og Ljósblik sem öll eru frá árinu 1962. Liturinn er stundum borinn þunnt á með spaða svo skín í gegn og áferðin minnir á vatnsliti. Leiðir gagnsæi litanna hugann að síbreytileika náttúrunnar sem listamaðurinn hefur tjáð og nöfnin gefa til kynna. ... Svavar hafði raunar unnið að því sama á stríðsárunum í Kaupmannahöfn, en tjáning hans var expressjónísk og fremur sprottin af minningu um náttúru en beinum hughrifum“ (Júlíana Gottskálksdóttir: Svavar Guðnason 1909–1988, bls. 46).Segja má að þessi nýi „náttúruexpressjónismi“ hafi fyrst fengið útrás fyrir alvöru í stórmyndinni Veðrið (240 x 400 sm) sem listamaðurinn málaði fyrir listskreytingarsjóð danska ríkisins (Statens Kunstfond) árið 1963. Um þá mynd segir Júlíana: „Mjúklega dregnar litabrautir virðast liðast eftir fletinum í ákveðinni hrynjandi eða ólmast hver um aðra. ... Hver blettur er kvikur, og hrynjandi formanna leiðir hugann að beljandi vatnsflaumi“ (Júlíana Gottskálksdóttir: Sama rit, bls. 47–49).

Safneign

1927-29 Nám við Samvinnuskólann1935 Konunglegi danski listaháskólinn, sækir kennslu í aðeins tvo og hálfan mánuð og snýr sér að sjálfsnámi1938 Sækir kennslu hjá franks málaranum Fernard Léger í Academie Contemporaine um hálfs mánaðar skeið.ýtarlegra yfirlit er að finna í “folder” Svavars í spjaldskrá

Safneign

Verk