Eggert Guðmundsson (1906-1893) var fæddur í Stapakoti í Innri-Njarðvík. Hann hóf listnám ungur og lærði m.a. hjá Stefáni Eiríkssyni, Einari Jónssyni myndhöggvara og Ríkharði Jónssyni. Haustið 1927 hélt hann út til frekara náms og dvaldi í München í Þýskalandi í þrjú ár og eitt ár var hann við nám á Ítalíu. Hann dvaldi síðan erlendis að mestu til ársins 1940 en flutti þá heim til Íslands. Árið 1974 sýndi hann 113 málverk og teikningar á Kjarvalsstöðum og var það framlag hans til þjóðhátíðar.

Björgvin Sigurgeir er fæddur að Haukabergi í Dýrafirði 1936. Hann er málari, skúlptúristi og myndlistarkennari og einnig þekktur fyrir skrif sín um listir. Björgvin Sigurgeir stundaði nám við Myndlista- og handíðaskóla Íslands 1958-60, Myndlistarskólann í Reykjavík 1959-61 og Staatliche Hochschule für bildende Künste í Hamburg 1961 og 1962. Þá nam hann við Statens Håndverks- og Kunstindustrieskolen og Statens lærerskole í Ósló 1970-71. Björgvin var kennari við Myndlista- og handíðaskóla Íslands frá 1971. Hann hélt einkasýningar í Unuhúsi, Reykjavík 1968, Norræna húsinu 1975 og Kjarvalsstöðum 1986.

Sverrir Haraldsson verður að teljast eitt af undrabörnum íslenskrar myndlistar. Fjórtán ára gamall var hann farinn að mála góðar landslagsmyndir, sextán ára var hann tekinn inn í Myndlista- og handíðaskóla Íslands í Reykjavík, yngstur íslenskra myndlistarmanna og tveimur árum síðar voru verk eftir hann tekin inn á haustsýningu FÍM. Sverrir hélt einkasýningu í Listamannaskálanum árið 1952 sem sýndi margvíslega hæfileika hans. Þó virtist hann framar öðru hafa áhuga á mjúklátri formgerð – bog- og sveiglínum og lífrænu myndmáli. Myndin sem hér um ræðir, Án titils, sýnir hvernig hann brýtur upp hið séða, hús og landslag, og steypir því saman með áherslu á mjúk form sem leggjast eins og slæður hvert yfir annað. Á árunum 1952–53 var listamaðurinn við nám í París og gekkst þar undir aga konkretlistar/strangflatalistar eins og þorri ungra íslenskra myndlistarmanna sem þar var við nám á þessu tímabili.

Sverrir Haraldsson verður að teljast eitt af undrabörnum íslenskrar myndlistar. Fjórtán ára gamall var hann farinn að mála góðar landslagsmyndir, sextán ára var hann tekinn inn í Myndlista- og handíðaskóla Íslands í Reykjavík, yngstur íslenskra myndlistarmanna og tveimur árum síðar voru verk eftir hann tekin inn á haustsýningu FÍM. Sverrir hélt einkasýningu í Listamannaskálanum árið 1952 sem sýndi margvíslega hæfileika hans. Þó virtist hann framar öðru hafa áhuga á mjúklátri formgerð – bog- og sveiglínum og lífrænu myndmáli. Á árunum 1952–53 var listamaðurinn við nám í París og gekkst þar undir aga konkretlistar/strangflatalistar eins og þorri ungra íslenskra myndlistarmanna sem þar var við nám á þessu tímabili.

Collection