Sverrir Haraldsson verður að teljast eitt af undrabörnum íslenskrar myndlistar. Fjórtán ára gamall var hann farinn að mála góðar landslagsmyndir, sextán ára var hann tekinn inn í Myndlista- og handíðaskóla Íslands í Reykjavík, yngstur íslenskra myndlistarmanna og tveimur árum síðar voru verk eftir hann tekin inn á haustsýningu FÍM. Sverrir hélt einkasýningu í Listamannaskálanum árið 1952 sem sýndi margvíslega hæfileika hans. Þó virtist hann framar öðru hafa áhuga á mjúklátri formgerð – bog- og sveiglínum og lífrænu myndmáli. Á árunum 1952–53 var listamaðurinn við nám í París og gekkst þar undir aga konkretlistar/strangflatalistar eins og þorri ungra íslenskra myndlistarmanna sem þar var við nám á þessu tímabili.

Sexhyrningur er eitt þeirra forma sem verða til í náttúrulegum ferlum. Listamaðurinn hefur skoðað sérstaklega hvernig kraftar alheimsins hrinda af stað bylgjum sem hreyfa, forma og móta efni eftir ýmsum reglum. Verk hennar, Hexagon, er málað og teiknað í mörgum lögum með hringfara. Við það myndast form, sem svo eru styrkt með fleiri lögum af litnum.

Myndlistarmenn vinna margir hverjir út frá einhverri reglu sem þeir setja sér. Verkið lýtur þá lögmálum sem þeir hafa litla sem enga stjórn á. Níels kallast á við sögu málverkahefðarinnar með því að notast við grunnform og –liti. Hann setur fram mismunandi samsetningar af rauðum, gulum og bláum til þess að móta kassa sem eru hver öðrum ólíkir. Hann sýnir þá bæði sem tvívíðar teikningar en líka sem litla, þrívíða skúlptúra. 

Birgir hefur lengi unnið með staðalímyndir ljóskunnar í viðamiklum myndaröðum, þar sem magn og endurtekning er ríkur þáttur í upplifun verkanna. Magnið ýtir undir merkingu verksins en endurtekningin afhelgar hana og opinberar í leiðinni. Dæmi um slík verk eru: Ljóshærðir hjúkrunarfræðingar, Ljóshærð ungfrú heimur 1951–; Ljóshærðir tónlistarmenn.

Ágúst Ferdinand Petersen fæddist í Vestmannaeyjum. Um tvítugt fór hann að sækja tíma hjá Birni Björnssyni, gullsmið og teiknara, og hóf svo nám í Myndlistarskólanum í Reykjavík tæplega fertugur þar sem Þorvaldur Skúlason var aðalkennarinn hans. Merkasta framlag Ágústs til íslenskrar myndlistar eru portrettmyndir hans.

Collection