Ágúst Ferdinand Petersen fæddist í Vestmannaeyjum. Um tvítugt fór hann að sækja tíma hjá Birni Björnssyni, gullsmið og teiknara, og hóf svo nám í Myndlistarskólanum í Reykjavík tæplega fertugur þar sem Þorvaldur Skúlason var aðalkennarinn hans. Merkasta framlag Ágústs til íslenskrar myndlistar eru portrettmyndir hans.

Ásta útskrifaðist úr grafíkdeild Myndlista- og handíðaskóla Íslands árið 1980 og stundaði síðan nám við Central School of Art and Design í London í tvö ár. Fyrsta einkasýning Ástu var á Hótel Íslandi í maí árið 1988 en fyrir það hafði hún sýnt verkin sín á Selfossi. 

Eggert Guðmundsson (1906-1893) var fæddur í Stapakoti í Innri-Njarðvík. Hann hóf listnám ungur og lærði m.a. hjá Stefáni Eiríkssyni, Einari Jónssyni myndhöggvara og Ríkharði Jónssyni. Haustið 1927 hélt hann út til frekara náms og dvaldi í München í Þýskalandi í þrjú ár og eitt ár var hann við nám á Ítalíu. Hann dvaldi síðan erlendis að mestu til ársins 1940 en flutti þá heim til Íslands. Árið 1974 sýndi hann 113 málverk og teikningar á Kjarvalsstöðum og var það framlag hans til þjóðhátíðar.

Árið 1992 átti Birgir í djúpum samræðum við bandaríska naumhyggjumyndhöggvarann Donald Judd um mikilvægi íslensku torfbæjanna. Í félagi við nokkra vini og samstarfsmenn heimsóttu þeir þjóðveldisbæinn Stöng í Þjórsárdal og stóra langhúsið þar. Meðan á ferðinni stóð buðu Judd og hinn þekkti íslenski safnari Pétur Arason Birgi að útbúa kynningarbækling um teikningar og ljósmyndir Harðar Ágústssonar af sögulegum íslenskum byggingum, fyrir sýningu sem Smithsonian listasafnið í Bandaríkjunum myndi vonandi samþykkja að skipuleggja og útbreiða. Aldrei varð af sýningunni vegna ótímabærs andláts Judds 1994.Hugmyndin um svo nýstárlega sýningu og hinar fjölmörgu samræður sem Birgir átti við Judd og fleiri um torfhúsin á Íslandi áttu vafalaust þátt í ákvörðun hans árið eftir um að gera grunnteikningar torfbæjarústa að viðfangsefni hins umfangsmikla Stóra húsaljóðs. Skýringarmyndir af þessum torfhúsarústum eru eins og myndleturstákn sem sýna horfna lífshætti og þjóðarmynd sem hafði fram að þessu fyrst og fremst verið falin í hendur byggingasafna og sögubóka. 

Valgerður Guðlaugsdóttir byggir í verkum sínum á feminískri gagnrýni þar sem hún veltir upp hugmyndum um stöðluð kynjahlutverk og staðalímyndir, líkamsvitund og útlit.

Collection