Ásmundur Sveinsson

Erró

Verk Huldu takast á við félagslegt hátterni mannsins og lýsa því hvernig einstaklingurinn er hluti af flóknu félagslegu kerfi. Verkin beina sjónum að hversdagslegum hlutum á borð við það hvernig fólk lítur út og hegðar sér í daglegu lífi. Í verkunum skín handverk listamannsins í gegn en Hulda mótar verkin gjarnan í timbur eða gifs. 

Daði Guðbjörnsson hefur farið ótroðnar slóðir í listsköpun sinni og tileinkað sér sérstæðan og persónulegan stíl. Hugmyndir, tákn og tilvitnanir eru honum óþrjótandi viðfangsefni.

Verkið var á sýningunni Varanlegar menjar á Kjarvalsstöðum árið 1991. Um sýninguna skrifaði Arngunnur meðal annars: "Í Varanlegum menjum vildi ég sýna innri líkamann sem veröld sem við í raun þekkjum og skiljum ekki, og höfum lítið vald yfir. Hann er sem tákn hins óvaranlega og óörugga, í senn leyndardómsfullur og fagur, ógnvekjandi og ljótur. Ég vildi reyna að sameina hugmyndir um andann og holdið sem eitthvað skylt frekar en aðskilið."

Í mörgum verka sinna sækir Ása Ólafsdóttir innblástur til náttúrunnar og í verkinu Eldur undan er það jörðin sjálf sem verður henni að yrkisefni. Hér flettir hún upp yfirborði jarðar til að sýnaþann eld sem brennur undir. Ása bendir einnig á að jörðin sé kvenkyns eins og hún sjálf og það sé hennar innra landslag sem hún er að vefa en ekki eitthvað sem hún tekur beint úr umhverfinu. Hún opnar því ekki aðeins inn í kviku jarðar heldur einnig inn í viðkvæma kviku eigin tilfinningalífs. Eins og í öðrum verkum sínum vinnur Ása einnig með eiginleika vefjarins, reitaskiptingu, litablæbrigði og yfirborð sem höfðar til snertiskyns áhorfandans.

Collection