Ásmundur Sveinsson

Erró

Allt umhverfis Heklu er hraun og vikur í ómældu magni. Ragna Róbertsdóttir hefur sérhæft sig í því að nota þennan náttúrulega efnivið í listsköpun sinni. Hún safnar efninu, þvær það, sigtar, flokkar og nýtir með ýmsum hætti beint í verkin. Hér myndar hún sjóndeildarhring með gosefninu, eins konar landslag í sjálfu sér.

Listamaðurinn gaf safninu verkið árið 1995 í tilefni sýningarinnar Íslensk leirlist.

Sverrir Haraldsson verður að teljast eitt af undrabörnum íslenskrar myndlistar. Fjórtán ára gamall var hann farinn að mála góðar landslagsmyndir, sextán ára var hann tekinn inn í Myndlista- og handíðaskóla Íslands í Reykjavík, yngstur íslenskra myndlistarmanna og tveimur árum síðar voru verk eftir hann tekin inn á haustsýningu FÍM. Sverrir hélt einkasýningu í Listamannaskálanum árið 1952 sem sýndi margvíslega hæfileika hans. Þó virtist hann framar öðru hafa áhuga á mjúklátri formgerð – bog- og sveiglínum og lífrænu myndmáli. Á árunum 1952–53 var listamaðurinn við nám í París og gekkst þar undir aga konkretlistar/strangflatalistar eins og þorri ungra íslenskra myndlistarmanna sem þar var við nám á þessu tímabili.

Í málverkum sínum vinnur Ransu með hvernig við skynjum myndlist og skoðar einkum eðli málverksins. Hann gerir tilraunir með því að tileinka sér og vísa til eiginleika úr sögu miðilsins og höfða beint til upplifunar áhorfenda. Þetta verk tengist tímabili þegar listamaðurinn hóf að sameina andstæður í sögu abstrakthefðarinnar; gjörningamálverks og strangflatarhefðar. Listamaðurinn lítur á athöfnina að skvetta málningu sem úthverfa eða sem gjörning, á meðan hin síendurteknu mynstur tákna innhverfa nálgun á málverkið, eða það sem ekki gerist.

Verk Harðar sem unnin eru með strigalímbandi þóttu framúrstefnuleg og efnisnotkunin nýstárleg þegar hann sýndi þau fyrst um miðjan áttunda áratug 20. aldar. Verk hans sverja sig í ætt við aðferðir mínimalisma og konkret-listar, en Hörður líkti verkum sínum sjálfur við ferðalag þar sem hann leitaði að hinni fullkomnu formgerð. Hörður var fjölhæfur listamaður sem fékkst einnig við annars konar listsköpun, fígúratíf málverk og teikningar, auk þess sem hann stundaði rannsóknir á sögu íslenskrar húsagerðar. Samþætting listforma var honum hugleikin og hann áleit byggingarlist vera grunninn að allri list og menningu. 

Collection